Friday, September 14, 2007

hayatimizda yeni bir donem:kres

Evet basliktan da anlasilacagi uzere yeni baslayan kres maceralarimizdan bahsedicem bu yazimda.
Simdiye kadar bakimda emegi gecen aile buyuklerimizden artik bu konuda destek goremiyecegimizi ve artik evde egitimin yeterli olmadigini anladigimiz zaman kafamiza yatacak bir kres arayisina da girmistik bile. Kisa bir arastirmadan sonra evimize yakin bir tanesini secmenin mantikli olduguna karar verdik, umarim ilerde pisman olmayiz.
Burasi aslinda milli egitime bagli bir anaokulu, mudiresi ile gorustugumuzde icimi ferahlatan konusmalar yapmisti. Bu yastan sonra artik evde egitimin yeterli olmadigini, burda guvenli ellerde olacagini, bircok sey ogrenecegini, ilk basta hem anne hem cocuk icin ayrilma kisminin zor olacagini, bununla ilgili cocuga taviz vermememiz gerektigini, agladigini gorunce " e napalim agliyo aliyim bari" triplerine girmememiz gerektigini, kararligimizi cocugumuzunda hissetmesinin gerektigini, butun cocuklarin yaklasik 1 hafta- 10 gun kadar alisamadiklarini, agladiklarini bu durumun olagan oldugunu anlatti uzun uzun...
Bunlari konustugumuzda yaz donemiydi ve alismak icin en azindan birkac gun yaz okuluna getirmemiz gerektigini eklemisti birde ama ben yaz okulunun son gunu goturebildim sadece :-)
Ilk gittigimizde elimi birakmadi, oyun odasina beraber girdik bizden buyuk bir ablamiz daha geldi onunla oynamaya basladi. Sonra ogretmen geldi biraz daha durduktan sonra bana "siz gidebilirsiniz" dedi ama oglusumun birakmaya hic niyeti yoktu. Bir ara onlar oyuncaklara dalmisken ben siniftan cikip karsi odada beklemeye basladim. Bizimkinin sesi geldi bi sure sonra "yonca...yonca nerde??"
Ogretmen ilgisini baska yone cekmeye calisti ama nafile, en sonunda kapidan bakmak istedi beni aramak icin ve kapiyi acinca karsilastik haliyle , ogretmen bana bakip" yonca'ya gidicem, yonca nerde deyip duruyor, yonca kim??" e tabi biz medeni bir anne-ogul iliskisi icindeyiz, oglum bana anne demez "yonca" der , isin garip yani benimde hosuma gider. "yonca benim dedim annesi oluyorum birazcik:-)"
Neyse yeniden beraber oyun odasina girdik yine degisik bir oyuncakla kandirdilar oglusumu ben birkez daha odadan cikip bu sefer arkada bulunan odalardan birine gectim. Yine beni aradi, biraz agladi ve bisure sonra sesi gelmedi. Mutfakta bulunan servis penceresinden baktm gorunmeden ogretmenin kucagina yan oturmus kafasini gogsune rastlamis " bunlar beni birakti gitti vah ne yapicam simdi" dusunuyor gibi bir edayla otururken gordum ve turk filmlerinde ki sahneler tarzi odaya girip "canim oglum seni burdan kurtaricam" gibi sacma bir replikle iceri dalmamak icin kendimi zor tuttum. Ne demisti mudire kararli olmamizi gostermemiz gerekiyordu.
Biraz daha bekledikten sonra gidebilecegimi soylediler. ılk gun oldugu icin yarimgun kaldi ama alana kadar gecen saatlerin nasil gectigini ne siz sorun ne ben soyliyeyim :-)
Almaya gittigimde bana anne demeyen minik bocugumu pencereden kucuk bir kizla bakarken gordum beni farkettiginde kiza donup" annem baak o benim annem " diye ciglik atmaya basladi. Kapiya geldi kapiyi acmaya calisirken elini agzina koyup aglamaya basladi ki oglumu oraya biraktigim icin dunyanin en kotu annesi oldugumu dusunmekten kendimi alamadim. Kucagima alarak mudire hanimin odasina gittik, bastan agladigini ama sonra alisip sorun cikarmadigini soyleyerek biraz olsun icimi rahatlatti.
O gun "okul nasildi oglum sevdinmi?" diye yonelttigim tum sorularimi gecistirdi, cevap vermedi. Ertesi gun telefonla evi aradigimda benimle konusmak istedigini soyledi;
- Senn, beni okula biraktin gittin yanliz kaldim ben orda!!!
-Ama oglum yanliz degildin arkadaslarin vardi, ogretmenlerin vardi.
-Yonca ben cok seviyorum, bayiliyorum sana
-Bende seni cok seviyorum oglum
-Ama sen beni biraktin yanliz kaldim
-Oglum yanliz degildin arkadaslarin vardi
diye yaklasik yarim saat ayni seyleri konustuk.
Gecen zaman icin bu haftabasinda yeniden okula baslayana kadar okulun guzel bir yer oldugu, orda yanliz kalinmadigi, birsuru arkadas oldugu, kucukken butun insanlarin okula gittigi anlatildi. Pek ikna olmus gibi gozukmedi ama itirazda etmedi.
Okul alisverisi yapildi her tur boya, kagitlar, uhu, alimunyum folyo, kartonlar, fon kagitlari bi suru ivir zivir alindi. Boyle normal birsekilde anlattigima bakmayin ben bu zaman zarfindan cok heyecanliydim. Cocugum buyumus ve okula basliyordu.
Bu haftabasinda yarim gun olarak basladi okulumuz, dedemiz getirip goturme islerini ustlendi.
Ilk gun dedeyi yanindan ayirmamis, e cocuk tecrubeli, gecen sefer degisik oyuncaklar sevdasina annesi ortadan kayboldu. Ogretmenler ilk gunde bunun normal oldugunu soyleyip dedemizin sinifta kalmasina izin vermisler. Ikinci gun dedemiz bahcede beklemis o cikana kadar. Diger gunler artik alismis birakip eve gelmis ve almaya gitmis.
Gecen gun dedesini sikayet etti bana " yonca dedem okulda beni yanliz birakip gitti" diye...
Dedikleri gibi alisicaz alismasina ama yari omrum gidecek sanirim. Birde hastalik kaptik aninda. Sinifta hasta bir kiz varmis e dururmuyuz kaptik hemen sifayi. Ates ve oksurugumuz oldu kapi gibi, bugun doktora gittik bogazinda mikrobik bi durum varmis. Okula basladigi icin grip asisinin iyi olacagini soyledi, aslinda grip asilarinin yararli mi yoksa daha cok zararli mi olduklarini cozemedim daha ama yaptirmaya karar verdim. En azindan bir kere denemekte fayda var diye dusunuyorum.
Gecen gun kiyafet hazirlarken ceplerine bakiyordum ve pantolonunun cebinden sari kartondan, uzerine gulen yuz cizilmis bir yildiz cikti. Onu gorunce gozyaslarimi tutamadim nedense simdi cuzdanimda duruyor.
Simdilik anlatacaklarim bu kadar, ilerleyen gunlerde bu tembel mom yeni okul maceralarini paylasmayi dusunuyor sizinle:-)

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails