Thursday, April 24, 2008

butun kizlar toplandik

Gecen sene baslamistik aslinda bu butun kizlar toplanma isine ve en son sira kimde kaldi diye bir sorun?? Tabi ki ben de... arkadasimizin dogum yapmasi ve araya yaz tatilinin girmesi gibi nedenler ile baya ertelemek zorunda kaldik. Sonunda organizasyon tamamlandi ve toplanabildik.
Degisik biseyler denemek istedim aslinda su altta gordugunuz kurabiyelerin ustu royal icing ile suslu olacakti ama son anda mikserin azizligine ugradim ve yeni malzeme almaya vaktim kalmayinca hazir dekor sekeri ile kapattim ustlerini.
Uc renkli sac orgusu olan seylerin adi Uc Renkli Batonlar tarifini Sana' nin "Hamur İşleri" tariflerinin olduğu kitaptan gozume kestirmis daha gece yaz. Cok orjinal gorunmuslerdi yapimi biraz oyaliyor insani ama sonuc guzeldi bence o kadar ugrasmama degdi.
Malzemeleri soyle;
4 su bardagi un
yarim corba kasigi tuz
1 paket kabartma tozu
1 corba kasigi sirke
1 paket sana margarin (oda sicakliginda )
1 yumurta
2 corba kasigi biber salcasi (bu miktar hamuru fazla sivi bir kivama getirdigi icin un eklemek zorunda kaldim 1 kasik bence daha iyi )
1 corba kasigi zeytin ezmesi
4 corba kasigi semiz otu (kucuk kiyilmis)
Unu eleyerek tum malzemeleri karistirip puruzsuz bir hamur elde edene kadar yoguruyoruz. Hamuru uc esit parcaya bolup hepsine ayri ayri biber salcasi, zeytin ezmesi ve semiz otu karistirip 20 dakika dinlendirmek uzere buzdolabina koyuyoruz.
20 dk sonra uc ayri renk hamurdan parcalar koparip elimizle tezgah uzerinde seritler hazirlayip sac orgusu sekli verdikten sonra yagli kagit uzerine dizip 200 derecede onceden isinmis firinda 15-20 dk pisiriyoruz.

Bu kurabiyelerin tarifini suradan aldim cok kolay oldular ama dikkat biraz hizli pisiyorlar.



Buda favori tatlim ve beni ugrastirmayan tiramisu tarifini gecen yuzyillardan birinde yazmistim.
Birde patatesli borek vardi annemin yaptigi ama fotografini cekmeye firsat bulana kadar bitmisti.

Friday, April 04, 2008

Oylesine karaladiklarim

Hayat bir iluzyon bunu farketmeden yasadigimiz surece sorun yok farkettigimiz zaman bocaliyoruz ama zaman gecince unutup iluzyon gosterisini izlemeye devam ediyoruz.
Insanlarin cogu depresif bir ruh halinde ve bu durumdan kurtulmak icin caba harcanmiyor. Hatta bu durum insanlarin hosuna gidiyor ve yardim talepleri reddediliyor.
Karmasik bir yapiya sahibiz oyle ki biz bile bazen anlayamiyoruz kendimizi.
Tanidigimizi sandigimiz insanlarin bilmedigimiz yonleri oldugunu ogrendigimizde uzuluyoruz, bir sure anlam veremiyoruz ama sonra buna da alisiyoruz. Cunku insanoglu her duruma alisabiliyor ya da alismak zorunda...
Prensiplerden vazgecilebiliyo, insanlar degisebiliyo, tabular yikilabiliyo yeter ki insan istesin
Kucukken cok istedigimiz buyumek, buyumeye baslayinca aci veriyor ama geri donusu yok buna da alismak zorundayiz.
Fazla beklenti insani hayal kirikligina ugratiyor. Ya beklentileri azaltmali ya da polyannacilik oynamali.
Anne olmak insani bir his yumagina ceviriyor herseyi derinden hissetmenin ne oldugunu cok iyi anliyorsunuz.
Sizi en cok, sizi seven insanlar yaraliyor. Belki hic beklemediginiz icin, toparlanmak zor oluyor bazen de olmuyor...
Bencillik herzaman ise yariyor, kendini sevmek ve ben merkezci olmak kulaga hos gelmese de duygusal darbelerden korunmaniza yardimci oluyor.
Her insanin bir hobisinin olmasi gerekiyor cunku sıkıntılı anlar daha cabuk atlatilabiliyor.
Inandigimiz degerlerden vazgecmek aci verici olabiliyor ama her acinin aslinda kotu olmadigini ve insani olgunlastirip, diklestirdigini ogreniyorusunuz.
Son olarak bu ogrendiklerimin dogru olmadigini ve bakis acimin degisecegi gunleride yasama olasiligi oldugunu biliyorum. Bu ogrendiklerim bir isime yaramiyacak ya da hepsi bir anda sacma gelmeye baslayacak ama ben elimde ki karmasik yumagi cozmeye devam edicem.

LinkWithin

Related Posts with Thumbnails